Geçen gün İstanbul sokaklarında dolaşırken şehirlerin de hikayeleri olabileceğini düşündüm. Onlar da insanlar gibi doğuyor, büyüyor, gelişiyor,
MAYIS SAYIMIZIN TAMAMINI BURADAN OKUYABİLİRSİNİZ
Ah benim eli öpülesi nenem. Birden aklıma geliverdi. Elinden bir tespihi bir de örgüsü hiç eksik olmazdı. Bazen kazak bazen de çorap örerken ne
Sıkı durun, bu ses kulaklarınızı çınlatabilir. DRRRRRRRRRR! İşte bu, büyük benekli bir ağaçkakan. Siyah, beyaz ve kırmızı tüylerle bezenmiş
Merhaba seyahatsever dostum! Neyi fark ettim biliyor musun: Uzun zamandır İstanbul’a gitmediğimi. Ama bu seferki gezim öncekiler gibi olmayacak.
